به گزارش شهرآرانیوز؛ محمدحسام نجفزاده، پسر اوس موسای سریال پایتخت است، عنوانی که خودش هم در صفحه اینستاگرامش که حالا ۶ هزارو ۷۰۰ دنبالکننده دارد بالاتر از عناوین دیگرش: با افتخار طلبه، با افتخار روضهخوان ارباب، با افتخار خادمالرضا (ع) نوشته است.
نجفزاده تازه داماد است و پدرش مثل «اوسموسی» شغل آزاد دارد. اصالتا گنابادی و ساکن مشهد است. او میگوید قرار است اولین روحانی خانوادهشان شود. طلبه جوانی که بهتازگی با یک خانم طلبه پیمان ازدواج بسته است، برای بازی در پایتخت با همسرش مشورت کرده است، اما همسرش ته دلش از همان اول راضی نبوده و به این شرط پذیرفته است محمدحسام نجفزاده بازیگر شود که اولین و آخرین بارش باشد و فقط برای کسب تجربه.
نجفزاده از دوم دبیرستان که در مسجد محلهشان «صاحب الزمان (عج)» در روستای کشف شروع به فعالیت در بسیج کرده، هم به کار با کودک و نوجوان علاقهمند شده و هم طلبگی. به باور او در دبیرستان و دانشگاه نمیشود کار تبلیغاتی کرد. پس تصمیم میگیرد سال۱۳۹۸ دبیرستان را رها کند و وارد حوزه شود. او حالا در مدرسه فاضلیه در بازار سرشور مشغول تحصیل است.
محمدحسام نجفزاده بیستوسهساله در دوتا مدرسه نماز جماعت برگزار میکند. میگوید برای خواندن خطبه عقد بارها با او تماس گرفتهاند، پیشنهاد امام جماعت مسجد و سخنرانی برای هیئتها به او شده است، اما او که در کنار طلبکی همراه با برادرش به صورت پارهوقت کارامدیاف هم انجام میدهد سعی میکند بیشتر تمرکزش بر تحصیلش باشد.
او درباره نحوه جذب شدنش در سریال پرمخاطب پایتخت۷ میگوید: یکی از اقوام دور ما، علیرضا نجفزاده، مدیر پروژه پایتخت بود. وقتی متوجه شد من طلبه هستم، از من دعوت کرد در نقش پسر اوسموسی بازی کنم. بعد از تست برای بازی در این نقش پذیرفته شدم. دی ماه پارسال همزمان با شروع امتحانات حوزه با من تماس گرفتند و من به خیابان عنصری غربی۱۱ به لوکیشین خانه اوسموسی رفتم. حتی لباس هم با خودم بردم، گریم هم نشدم و تماما خودم بودم. دو روز در آن خانه مشغول فیلمبرداری بودیم و یک روز هم برای فیلمبرداری به حرم رفتیم. قرار بود خطبه عقد فهیمه و رحمت را من بخوانم، اما آنقدر پروژه سنگین و زمانبر بود که نشد.
این طلبه جوان که برای بازی در سریال پایتخت۷ مبلغ ۱۰میلیون تومان دریافت کرده است، درباره تجربه بازیگریاش میگوید: در دوران راهنمایی به صورت تفننی تئاتر کار میکرده. اما هیچ وقت به بازیگری فکر نمیکرده است. نقش محمدجواد را هم برای این قبول کرده، چون قرار بوده طلبه (خودش) را بازی کند و اگر نقش دیگری به او پیشنهاد میشد بازی نمیکرد.
تا قبل از پخش سریال بهجز اقوام درجه یک کسی از حضور نجفزاده در پایتخت۷ اطلاعی نداشت، اما بعد از پخش قسمتی که نجفزاده در آن بازی کرده اطرافیانش غافلگیر شدهاند و بازخوردهای خوبی به او دادهاند. حتی صفحه اینستاگرامش از دویستدنبال کننده در عرض چند روز به ۵هزار نفر رسید که خودش این را فرصت خوبی میبیند برای تولید محتوا و کار فرهنگی. نجفزاده میگوید از مجارستان و کانادا هم پیام تبریک دریافت کرده و از چند نفر شنیده که بعد از دیدن او در پایتخت علاقهشان به رفتن به حوزه بیشتر شده و حتی خانوادههایی که ناراضی بودهاند رضایت دادهاند فرزندشان به حوزه برود.
پسر اوسموسی که بین بازیگران پایتخت از همه بیشتر با هومن حاجیعبداللهی مأنوس شده است بعید میداند در فصل بعدی بازیگر پایتخت۸ باشد. اما اگر به او پیشنهاد بازی شود استقبال میکند. او با بچههای تدارکات و پشتیبانی شماره ردوبدل کردهاند و رفیق شدهاند و تعدادی از عوامل پشت صحنه هم از او پرسوجو کردهاند که سازوکار خادم حرم شدن چگونه است؟
او همچنین درباره سختیهای فیلمبرداری سریال پرمخاطبی مثل پایتخت در حرم میگوید: خدام خیلی همکاری کردند زمانیکه آقای تنابنده کنار پنجره فولاد داشت دیالوگ میگفت، به شدت ازدحام شد. البته رواق دارالرحمه که سکانس آشتی تقی با بهتاش و رحمت و ارسطو در آنجا ضبط شد کلا برای ساعاتی در اختیار پروژه بود و مردم عادی حضور نداشتند.
نجفزاده میگوید خیلی اهل دیدن فیلم و سریال نیست و فرصتش را پیدا نمیکند، چون درسهایش بسیار سنگین است، البته چهار یا پنج بار سینما رفته است، «به وقت شام» و «دینامیت» را روی پرده در سالن سینما دیده است و معتقد است در «دینامیت» که احمد مهرانفر نقش طلبه را بازی کرده شأن طلبهها حفظ نشده است. اما از فیلم «مارمولک» تعریف میکند: خوبی این فیلم این بود که وقتی شخصیت اصلی داستان لباس میپوشید حرمت لباس را حفظ میکرد. اگر بعضی از طلبهها همان را الگو قرار بدهند خیلی تأثیرگذار خواهند بود.
او همچنین درباره نقش خود در پایتخت چنین نظری دارد: اگر کس دیگری نقش طلبه را بازی میکرد چنین بازخوردی نداشت، اما من، چون نقش خودم را بازی کردم باورپذیر بود. جواد عزتی، هومن حاجی عبدالهی و خیلیهای دیگر نقش طلبه را بازی کردهاند، اما آنقدر بازخورد و اثرگذاری بین مخاطب نداشته، چون طلبه نبودهاند.